Sportif atıcılık için en iyi yaş dönemi çocukluk yıllarıdır.
Bugünkü bilgilerimiz 3 yaşına kadar zeka gelişiminin tamamlandığı yönündedir. 6 yaşına gelindiğinde tüm koordinatif özellikler gelişimini sürdürmektedir. Cimnastik egzersizlerine başlanalı en az 3 yıl geçmiş, yüzmeye geçilmiş, küçük spor oyunları oynanmaktadır. İşte bu zamanlarda yapılması gereken işlerden bir tanesi çocuklara sportif temel atıcılık egzersizlerinin uygulatılmasıdır.
Etrafımızda ormanlar, çayırlar, meralar eskisi gibi değil. Hızla betonlaştırıyoruz. Bu gidişle gelecekte çocuklarımıza ancak geçmişte kalan orman, yeşillik, bitki görüntülerini televizyonlardan izletebileceğiz. Eski oyunlar zaten unutuldu gitti. Çelik-Çomak oyununu hatırlayanımız var mı? Ya da üst üste koyduğumuz küçük kiremitlere fırlattığımız isabet atışlarını aklına getiren var mı? Hayıt ağacından yapılan “sapan”la kuş avlayanımız oldu mu? Aynı ağaçla kurulan küçük tuzakları bilenimizin sayısı kaçtır?
Çocuklarımız eskiden olduğu gibi artık doğada oynayamıyorlar. Dijital oyunlara kapılıp gittiler. Oralarda tabanca, tüfek kullanımı çok yaygın olan oyunlarda dünya çapında başarılı sonuçlar alıyoruz. İşin bir başka yanı galiba dünyada bu oyunların şifrelerini kırmada en iyi olan bizmişiz! Hem kırıyoruz hem de yapılan uygulamalar sonucu en başarılı sonuçları bizim çocuklarımız yakalıyor.
Aynı çocuklara bu silahların basitleştirilmiş versiyonlarını hazırlayıp sportif atıcılık takımlarımız için yetiştirmeye başlamayı öneriyorum. “Yok artık!” diyenlerimiz olacaktır. Ama merak etmeyin, 10 yaşına gelmiş bir çocuk eğer iyi bir eğitimden geçirilirse ileride çok başarılı atıcı olabilmenin yolunda yürüyecektir. Özellikle havalı silahlarda çok başarılı olacaklarına inanıyorum.
Çok mu korktunuz? Hiç gerek yok. Korkmayın, çocuklarımıza güvenin. Onlar normal eğitim öğretimleri yanında sportif atıcılık konusun yeni bir proje ile hayallerini gerçekleştirme yolları açın. Ateşli silahlar öncesi su tabancasını bile kullanabilirisiniz? Bugün Biatlon yapan sporcular bir yandan kayak üzerinde hızla ilerlerken diğer taraftan belirli yerlere yerleştirilmiş hedeflere atış yapıyorlar. Ne kadar yüksek isabet sayısı ve hıza ulaşırlarsa podyuma onlar çıkıyorlar.
“Su tabancası ile eğitim olur mu?” diyenleri duyar gibiyim. Şimdi sıkı durun. Bu kadar dijital ortama girmişken sorunu çözmek için birkaç cümle daha sıralamalıyım: Silahları, tabanca ve tüfek kategorisine ayırarak, düşük şiddetli lazer teknolojisi ile donatıp hedefleri ışınlarla vurmayı planlayabiliriz. Buradaki beceri ileride ateşli silahlara dönünce transfer edilebilir mi sorusunu da cevaplayabiliriz. Öğrenmede transfer hemen her beceri için geçerlidir. Kazanılan beceriler bir şekilde daha iyi performansların sergilenmesi için rahatlıkla aktarılabilecektir.
Her sporda olduğu gibi, egzersize erken yaşlarda başlamak avantajlı bir durumdur. Sportif atıcılık için bu durum geçerlidir. Teknolojik alt yapı, çocuk bedeni ve üst ekstremitesine uygun dizayn edilmiş silahlar bu spora başlanması için önemli bir yoldur. Asla hiçbir şeyden korkmadan, iyi bir planlama ve düzgün eğitim programları ile bunu başarabiliriz. Tabi bunlar için önce iyi bir organizasyon, eğitici kaynakları ve uygun bir bütçenin gerekliliğini de unutmamalıyız.