Artık nihayet Diana markasının da PCP tüfeği var: Estetiği tamamen normal çizgilerin dışında, standart sapma oranının düşük olması için mekanik aksama özen gösterilmiş, tetik tertibatının özellikleri de fena değil. İkili besleme sistemi yararlı, isabet hassasiyeti ise iyi.
Paste one version of a text here.Geleneksel olarak Alman yapımı havalı silahların müsabaka amaçlı olanları hariç, hepsinde manuel olarak kurulan yay ve piston sistemi mevcut. İngiliz “ekolünden” gelen silahlarda ise geleneksel olarak çalışma mekanizması ön-sıkıştırmalı hava sistemine (yani hava tüplü sisteme) dayalı. Ancak son yıllarda “havalı silah meraklıları” arasında sportif veya avlanma amaçlı kullanıma yönelenlerin sayısında önemli bir artış gözlemlendi ve dolayısıyla Alman firmaları da üretimlerini bu doğrultuda organize etmeye başladılar. Bu akıma direnç gösteren son üretici Dianawerk idi.
ŞABLONLARIN DIŞINA TAŞAN ESTETİK
Diana’nın tasarım aşamasındaki tercihleri hem geleneksel çizgilerde kalmış, hem de anti konformist, yani alışılagelmişe karşı çıkan bir yaklaşım sergilemiş diyebiliriz. Çalışma sistemine bacak olursak geleneksellik söz konusu: Merkezde hafif alaşımlı metalden bir gövde, bunun ön kısmına sabitlenmiş namlu ile altındaki hava tüpü (çıkartılabilen tipte ve 300 bar çalışma basıncıyla çalışıyor); arka kısmında ise dolum ve kurma sistemi. Estetik açıdan baktığımızda ise alışıldık çizgilere sadık kalınmadığını görüyoruz, zira tamamen farklı bir dizaynla klasik İngiliz stilinden ayrılıyor (bu tarz Almanya’da da izlenmiş ve örneğin Weihrauch’un güzel modeli HW 100 bu tarzda üretilmişti). Dipçikte Montecarlo tipi gösterişli bir yanak dayama desteği var olmasına var, zira bu ayrıntı PCP silahlarda (neredeyse) bütün dünyada vazgeçilmez bir unsur, ama onun dışında her şeyi farklı.
|
1. |
2. |
1 ve 2. Silahın besleme sistemi ikili, biri 14 saçma kapasiteli tambur şarjörden (sağdaki fotoğraf), diğeri tek atışlık kızak şarjörden oluşuyor.
El kundağı ayrı bir parça olarak tasarlanmış, orta kısımdaki çerçeve ise arkaya doğru daralan bir şekle sahip. Tüfeğe bütünü halinde göz attığınızda bir süperpoze av tüfeğini anımsatıyor. Metal yüzeyler “portakal kabuğu” olarak bilinen pürüzlü boya ile kaplı. “Çıplak” namlusu hava haznesi ile kontrast yaratıyor. Ama üretici firma tuhaf bir tercihle namlu kalkanı kullanmak istememiş (bu “ısı kalkanı”na benzeyen parça;, bazı PCP karabinalarda namluyu saran daha iri çaplı bir kılıf ve hem estetik uyum sağlamak amacıyla kullanılıyor, hem ateş anında namludaki titreşimleri ve dolayısıyla namlu ağzından fırlayan saçmanın hareketini optimize ediyor). Mekanizmada kolu yanda bulunan bir sürgü sistemi mevcut. Kolu geriye çektiğinizde sürgü açılıyor ve silah kuruluyor. Kolu eski pozisyonuna getirdiğinizde besleme sisteminden bir saçma alınıyor ve yatağa sürülüyor.
Sürgünün açılma hareketi manuel emniyetin de otomatikman devreye girmesini sağlıyor. Bu emniyet sistemi çerçevenin dipçikle birleştiği noktada arka kısmından dışarı taşan bir tırnaktan oluşuyor. Emniyet devredeyken biri kırmızı biri beyaz iki küçük top görünür durumda oluyor. Tırnağı ileri doğru ittirdiğinizde emniyet devre dışı bırakılmış oluyor ve sadece kırmızı top görünürde kalıyor. Bir de besleme tertibatından söz etmiştik. Nitekim üretici firma paket donanımda iki seçenek sunuyor: Ya 14 saçma kapasiteli top tipi şarjör, ya da tek atışlık ve sürgü şeklinde hareket eden ilginç bir kızak. Bunlardan birini veya diğerini takmak için sürgüyü komple açmak ve mekanizmanın sol tarafındaki kilidi geriye itmek gerekiyor. Geriye itilen kilit tutucu pimi de geriletmiş oluyor ve bu durumda şarjörü veya kızağı taktıktan sonra kilidi tekrar ileri itiyorsunuz.
Nihayet Diana firması da kataloguna P1000 adını verdiği bir Pcp karabina ekledi.
Şarjörün dönüşü sürgü manevra kolundan komut alıyor; burada bulunan ve yayla kurulmuş olan küçük bir küre dönüşü durdurma görevi üstleniyor. Kızak ise, besleme yatağını açıkta bırakmak için elle sağa doğru itiliyor, saçma yatağa yerleştiriliyor ve kızak tekrar komple sola doğru itilerek saçmanın bulunduğu yatağı sürgünün miliyle aynı hizaya getiriyor. Mükerrer atışlı tambur şarjörle atışlar şüphesiz daha hızlı, ama tek atışlık kızaklı besleme tertibatıyla tüfeğin silueti daha temiz, ayrıca bir de ultra-alçak tipte dürbün montaj ayağı takma olanağı var.
|
1. |
2. |
1.Gövdenin yanında bulunan mafsallı kurma kolu görülüyor. Arkadaki otomatik sırt emniyeti ise her atış öncesi manuel olarak devre dışı bırakılmalı.
2.T06 tetik mekanizması komple metalden yapılmış ve ayarlanabilir tipte.
Tamburun namlu eksenine göre sola kaymış durumda olması aslında dürbünle her türlü temas riskini ortadan kaldırıyor (özellikle objektif çapı 50 veya 56 mm seçilirse ve çok alçak bağlantı kullanılamıyor ise). Tüfekte gez ya da arpacık yok, onun yerine dürbün takabilmek için 11 mm’lik klasik kırlangıç tipi kılavuz kızak tercih edilmiş. Tetik mekanizmasından da birkaç kelimeyle söz edelim: Bu tetik sistemi T06 olarak adlandırılmış ve konsept olarak Diana tarafından üretilen springer karabinalarda kullanılanın aynısı. Komple metal oluşunun sağladığı avantajlar göz ardı edilemez, üstelik hem tetik yolu hem de tetik ağırlığı ayarlanabiliyor.
Çıkartılabilen tipte hava haznesi (tip) 300 bar çalışma basıncına sahip, önde kalan basıncı gösteren manometresi bulunuyor.
TEST ATIŞLARIMIZ
Atış testlerini Milano TSN Poligonunda gerçekleştirdik, her sene yaz sezonu başlarında oluşan puslu havalardan birinde, 25 metre mesafeden yaptığımız atışlara başlamadan önce tüfeğe Delta Titanium 2,5 – 15,5×56 dürbün monte ettik. Hander amp; Natermann saçma setlerini kullanmaya karar verdik. Bunların her bir tüpü yaklaşık 30 saçma içeriyor, bir deneme süreci sonrasında istediğiniz modeli seçmiş oluyorsunuz. İlk denemelerimiz, bu tip tüfeklerde İngiliz tarzına alışkın olduğumuzdan başarısız geçti, ama birkaç atış denemesi sonrasında dipçik ergonomisine alıştık, nitekim Montecarlo yanak desteğinin de dürbünle göz arasında mükemmel bir hiza oluşturduğunu fark ettik. El kundağının alt kısmı köşeli hatlara sahip, bu da destekli atışlarda tüfeğin daha dengeli olmasını sağlıyor. Tüfek azımsanmayacak ağırlığına karşın, oldukça kullanışlı ve kolay çekip çevirebiliyorsunuz.
Üzerinde manometresi bulunan çıkartılabilir tipte hava haznesi de beğenimizi kazandı; hava doldurma işlerini kolaylaştırdığı gibi, atış alanında yedek tüple hızlı bir değiştirme işlemi de yapabiliyor ve “nefessiz kalmadan” önce daha uzun süreli atış seansları gerçekleştirme olanağınız oluyor. 5,5 mm olarak belirlenen bu çapla ilgili olarak üretici firma ortalama 40 joule enerji açığa çıktığını belirtiyor. Biz de denediğimiz saçmalarla firmanın bu resmi verisinin doğru olduğunu tespit ettik. Poligondaki kompresörle hazneyi yaklaşık 200 bar basınçla doldurduk ve bununla 30-35 el atış yapabildik. Karabinayı beyan edilen maksimum basınçla, yani 300 barla doldurduğunuzda, performans düşmeden evvel rahatlıkla 50-60 atış yapabilirsiniz. Doldurma işlemi sürgüyü açarken gayet kolay, kapatmak için de belli bir güç uygulamak gerekiyor.
Tüfeğin görünümü tam anlamıyla benzersiz ve ilk bakışta bir süperpozeyi andırıyor. Bu tüfek meraklıları tarafından ya çok beğenilir, ya hiç beğenilmez, arası yok!
Silahın paket donanımında iki besleme sistemi yer alıyor: 14 saçma kapasiteli çıkarılabilir top ve tek atışlık kızak şarjör
Bu nedenle manevra kolunun içe bakan kısmında teflondan yapılma bir mikro-amortisör mevcut ve hareketin son bölümünde çerçeveye uygulanan darbeyi yumuşatmaya yarıyor (bu amortisör aynı zamanda silahın imalatına gösterilen özeni de ortaya çıkarıyor). Tetik mekanizması gayet iyi çalışıyor, fabrika ayarlarına hiç dokunmadık, sadece tetik boşluğu oldukça fazlaydı (1 cm kadar), onu ayarladık. Tetiğin ikinci harekette angajmanı net, tetik ağırlığı 1 kg kadar, ama ne zaman düşeceği gayet net şekilde hissediliyor. Kullandığımız saçma (pellet) seti üç farklı tipteydi: Çukur uçlu Baracuda Hunter ve Crow Magnum, Sivri uçlu Baracuda Power ve Baracuda gren, konik uçlu Silver Point. En iyi sonuçları sivri kafalı saçmalarla elde ettik. Baracuda Power saçmalardan çok iyi sonuçlar bekliyorduk ve memnun kaldığımızı söyleyebiliriz. 5 atışlık serilerde 9 mm çaplı grupmanlar yakaladık. Ama esas sürprizi Baracuda Green saçmalarla yaşadık. Bunlar kurşunsuz alaşımdan yapılmış ve dolayısıyla çaplarına göre gerçekten çok hafif saçmalar.
Bugüne kadar biraz da yüksek hızları nedeniyle kurşunsuz metalden yapılmış saçmalarla iyi sonuçlar alamamıştık, ama bu saçmalar fikrimizi değiştirdi, zira saniyede ortalama 300 metrelik hızlarına rağmen 5 atışlık seride 12 mm çaplı grupman yakaladık. Çukur uçlu saçmalar biraz daha düşük performans sergiledi: Crow Magnum saçmalarla 17 mm, Baracuda Hunter saçmalarla da 20 mm çaplı grupmanlar oluştu. Silver Point saçmalar bu karabinaya hiç uyum sağlayamadı diyebiliriz, standart sapma oranı sınırlı kalsa da, grupmanlar gerçekten çok dağınıktı. Silahın ateş eylemine verdiği yanıt gerçekten mükemmel, ancak namluda kalkan bulunmadığından zayıf elin başparmağı bile (14,5 mm çaplı) namlu yüzeyine yaslandığında titreşim rejimini etkiliyor ve bu elbette isabet hassasiyetine yansıyor. Havalı tüfek kullanan profesyoneller için bunlar bilinen şeyler ve parmağını nereye koymaları gerektiğini bilirler, ama yeni başlayanlar için önem verilmesi gereken bir nokta (çünkü beklenen isabet oranı yakalanmadığı zaman ilk suçlanan tüfek olur!).
Balistik Tablo
Teknik Kart
Üretici: Dianawerk, www.diana-airguns.de
Modeli: P1000
Tipi: Havalı karabina
Çapı: 5,5 mm (4,5 mm olan versiyonu da mevcut)
Çalışma sistemi: Yandan kurma koluyla
Namlu uzunluğu: 450 mm
Toplam uzunluk: 970 mm
Besleme sistemi: 14 saçma alan top tipi şarjör veya tek atışlık kızak şarjör (paket donanımda veriliyor)
Hava haznesi: Çıkartılabilir tipte, maksimum çalışma basıncı 300 bar
Tetik mekanizması: T06-tamamı metalden, ayarlanabilir tipte
Emniyet sistemi: Otomatik sırt emniyeti
Dipçik grubu: İki parçalı, tabanca tipi kabza ve Montecarlo dipçik
Malzeme: Gövde hafif alaşımlı metalden, mekanizma ve namlu çelikten, dipçik-kundak grubu ceviz ağacından
Yüzey işçiliği: Portakal kabuğu boya kaplama, koyu renk namlu, polyester kaplamalı dipçik grubu
Ağırlığı: Boş durumda 3.600 gram
Diğer versiyonları: Thumb hole (başparmak deliği) olan dipçikli Th modeli
