Geçen Cuma günü Akatlar MKM Kültür Merkezindeki Yaban Store’a uğramış birkaç malzeme eksiğimi tamamlamıştım.
Sevgili İhsan Kale kardeşim hafta sonu için Edirne Uzunköprü’ye domuz avına gidecek çok sevdiği avcı dostlarından bahsetti ve eğer istersem benim de dahil olabileceğimi söyledi. Ben biraz temkinli davranıp olabilir ama beni isterler mi? Sonuçta bir yabancıyım onlar için dedim. Görüşüp haber vereceğim dedi. Sonra ofise işlerimin başına dönmüştüm. Cuma trafiğini de atlatmak için ofisten geç çıkmayı düşünüyordum. Akşam 20:00 sularında İhsan aradı ve Bülent Abi ile görüştüğünü ve memnuniyetle katılabileceğimi dile getirdiğini iletti.
Velhasıl Cuma akşamı 21:00’a doğru Bülent Abi ile görüştüm ve gece 03.30’da yola çıkacaklarını ona göre nerede nasıl buluşacağımız gibi konuları netleştirdikten sonra ofisten çıkıp hemen eve koyuldum. Yolda eşimi arayıp o saat hafta sonu olamayacağım sürprizini ilettim. Tabii çok anlayış ve sevgiyle karşıladı bu son dakika haberini!
Neyse gecenin karanlığında ben Avrupa yakasında olduğum Bülent Abi ve ekibi Anadolu yakasından geldiği için 04:00 civarı buluşma noktasından aldılar beni. Araçları çift kabin 250 Dodge Desoto ve arka kasa komple branda ile kapalı. Araca yerleştik ve tanışma faslı. Bülent Uçar, Adnan Hakgör, Hüseyin Şenkal, İhsan’ın ağabeyi İbrahim Kale ve Saim. Hepsi yaşça benden büyük hepsine Abi diye hitap ediyorum ama çocuklar gibi şen şakrak bir ekip. Yol boyunca birbirlerine takılmadıkları an yok.
Sabah gün ağarmasına yakın Uzunköprü’ye vardık. Önce çorbacıya girip işkembe ve kelle paça çorbalarını bir güzel mideye indirdik. Ardından Meriç Nehri kıyısındaki ( yani ötesi Yunanistan ) Olacak Köy’üne kahvenin önüne park ettik. Bülent Abi’nin tanıdığı köylüler ile kamyon jantından yapılma devasa sobada yanan meşe odunu ile sabahın köründe sıcacık olmuş kahve de bir güzel ilk demlikten çaylarımızı yudumlarken av planlaması da yapılmaya başlandı. Yavaş yavaş diğer köylü avcılar da gelince av alanına yola konuldu. Av yerlerimize gelince kamyonetin kasasından 1 Barak ve 5 Kopoy dan oluşan köpeklerini Bülent Abi bizzat alarak diğer bir köylü ile hayka için yerini almak üzere uzaklaşırken posta başımız Hüseyin Abi’de tek tek bek yerlerine herkesin yerleşmesini sağladı. Hava açık ama insanı ısıran bir ayaz soğuğu olmasına rağmen iyi bir av atmosferi vardı. Köpekler tecrübeli olunca inanın işimiz hep kolaylaşıyor. Barak, müthiş acar bir köpek. Domuzları bulduktan sonra o köpeklerin havlamaları nasıl değişiyor bilirsiniz.
Sonrasında tüfek sesleri de gelmeye başladı. İlk gün İki domuz vurdu Hüseyin Abi. Adnan Abi’ye de çıktı domuzlar. Atış yaptı ama maalesef vuramadı. Adnan Abi bir önceki av da vuramamış ve suçu arpacıkta bulduğu için bu kez yeni arpacık ile gelmiş ava. Hüseyin Abi demesin mi Adnan problem arpacıkta değil namludaymış. İyisi mi sen namluyu da değiştir. Adnan Abi yok dedi ben tüfeği değiştiricem! Hepimiz bolca güldük tabii. Latife bir yana Adnan Abi’nin kişisel merakıyla kendi bıçaklarını yaptığını ve gerçek bir zanaatkar olduğunu da ayrıca belirtmek isterim. Bu gezi de bu yönünü de öğrenince ayrıca çok mutlu oldum. Yaptığı bıçaklar ve nasıl yaptığı ile ilgili tek başına bir yazı düşünüyorum ileride. Hikayesi eminim sizlerin de hoşuna gidecektir. Ertesi gün bir şey vurulamadı ama çok aksiyonlu ve heyecanlı geçti yine de. Sonra akşam yine Uzunköprü’de karnımızı bir güzel doyurduktan sonra İstanbul’a doğru yola koyulduk.
Çok güzel ve keyifli geçen bu avda Olacak Köyü’nden Renan Abiyi, Erbil’i, Olcay’ı ve kahvede çay servisimizi yapan Bayram’ı tanıdığım için çok mutlu oldum ayrıca.
Olacak Köyü Adı Nereden Geliyor?
Bu arada bu köyün adı neden Olacak konmuş diye sordum birkaç köylüye. Olacak demişler ve olmuş. Bana aynen anlattıkları gibi hikayesini aşağıda bulabilirsiniz. Hey güzel Ülkemin güzel İnsanları.. Köy,93 muhaciri olup, iskan sırasında şimdiki bulunduğu yere yerleşim olacağı veya olmayacağı hususunda çıkan tartışmada iskan gören kişilerin burası OLACAK diye diretmeleri üzerine bu ismi almıştır. Kaynak: https://tr.wikipedia.org/wiki/Olacak,_Meriç
Bin Altının Olacağına, Bir Dostun Olsun.
Her farklı av faaliyetinde yeni insanlar tanımak ve dost kazanmak bence dünyevi zenginlikten daha önemli. Şimdi artık Uzunköprü Olacak Köyün de’de bir kapımız var Bülent Abi sayesinde. Eskişehir’de Bülent İnan ve Yüksel Hoca, arkadaşım H.Serdar Dikmen sayesinde Marmara Adası’nda Kazım ve Serhat, Ağva’da Zeynel, Zekai ve Avcıbaşımız Ramazan, Şenol Güller sayesinde Arnavut Suavi Abimiz ve damadı Cem Akgün ve onların sayesinde Kırklareli Yenice’de Yusuf Amca, Şadan ve Olcay. Ve daha şu an yer darlığından bahsedemediğim niceleri. İyi ki varsınız Avcı Dostlar.