Bu koşullarda çok zor. Nedeni, bu sporun okullara ve Üniversitelere sokulmayışıdır.
Niyet olsa bile uygulamada karşılaşılan zorluklar, eğiticilerin yetiştirilmesi, net bir hedefin konulmayışı, plan eksikliği ve doğru insan kaynaklarının bu işe yönlendirilmemesi gelişememenin sebepleri olarak sıralanabilir.
Sportif atıcılık sporu her ne kadar yüksek düzeyde yetenek istese de, yapılması durumunda kaliteli antrenman içeriğine sahip olmak zorundadır. Kimileri, doğuştan yetenekli olanların atıcı olabileceğini iddia etseler de, eğer düzenli, planlı ve sistematik bir egzersiz programı olmazsa yetenekli olmanın çok işe yaramayacağı bilinmelidir. Teknik becerilerin öğretilmesi yanında, her silah çeşidi için bu psikomotor yapılar geliştirilirken fiziksel egzersizlerin önemi çok büyüktür. Bunlardan başka kullanılan silahların ergonomik donanımı, antrenman koşulları, antrenman alanları, giysi, psikoloji gibi noktalar üzerinde durulması gereken önemli çalışma konularıdır.
Ne kadar yetenekli olursa olsun bir atıcı, öncelikle kardiyovasküler sistemini son derece iyi şekilde geliştirmek zorundadır. Bu terimin açılımı; solunum, dolaşım kalp ve kas sistemlerinin birbirleri ile uyumlu çalışması şeklinde açıklanabilir. Kaslarımız için oksijen ve enerji taşıma işini dolaşım sistemi üstlenmiştir. Kalp pompa görevini yürütmektedir. Havanın vücuda alınması, solunum organları ile akciğere taşınması ve orada oksijenin kana katılması işi alveollere kadar uzanır. Bu durum işin yalnızca aerobik yanıdır. Anaerobik tarafında, silahın taşınması, arka arkaya yapılan atışlarda ATP ve Kreatin Fosfatın kullanılması, hatta laktattan bile enerji kullanımına gidilmesi, müsabaka süreci ve stresi arttıkça giderek glikojenden enerji üretilmeye başlanması işin püf noktalarıdır.
Bakın, henüz gelişme nasıl olur demeye kalmadan işin antrenman ve egzersiz fizyolojisi boyutuna geldik ve orada kaldık. Antrenman önemli ancak bundan önce bu sporun yönetsel sorunlarını çözmek gereklidir. Kulüplere daha çok destek vermek gereklidir. Israrla, çok ciddi eğiticilerle çalışmak planlanmalıdır. Tüm çalışmaları bilimsel temellere dayandırmak düşünülmelidir. Üniversitelerin Antrenör Eğitimi Bölümlerinde Sportif Atıcılık Uzmanlık dersi açılmalıdır. Buralarda görev yapmak üzere Federasyondan uzman eğiticiler gelmelidir. Gerekirse kuvvet komutanlıklarından bu eğitimin verilmesi sağlanmalıdır.
Her ne kadar 2020 Yaz Olimpiyat Oyunlarını düzenleme şansı bize verilmediyse de sonraki Olimpiyat Oyunlarına hazırlıklarımız bütün hızıyla sürmelidir. Her sporda daha yüksek performanslı sporcularımızın yetiştirilmesi önce bu sporların eğiticilerinin yeniden eğitilmesi ile mümkün olabilecektir. Buna herkesin inanması gereklidir. İşte bu küçük önerilerin yapılmaya başlanması bile atıcılık sporunun gelişmesinde büyük adımların göstergesi olacaktır. Artık korkmayalım: Projeleri hazırlayalım, uygulamaya geçelim. Kaybedecek bir dakikamız bile yok!